YÜZLEŞME

 

 

 

Cudi’den mi koptu geldi?

Bu soğuk, bu acı, bu keder.

Rüzgarıyla kavurdu beni

ciğerim eridi, gitti

 

sesler gibi beşer de boğuklaştı

Bu rüzgar derinlerden esti

tıpkı koyu karanlık gölgeler gibi,

bir anda geçip gitti

 

gök niye bana kızarsın?

Elimde midir kaçıp gidebilmek?

Kasvetiyle söhretli bulutlar

gene bana mı öfkeli?

 

Soğuktan kemiğimi titrettin

manzaramı niye sildin ettin?

heyhat onlar mı gelecek?

Eyvah yusuf! Sen bittin bittin.

 

Dağlar, koca koca kayalar...

yok oluyor şu tepeler dağlar.

heybetleriyle batıyorlar

eyvah yusuf! Sen bittin bittin

 

artık ovalar bomboş, çırılçıplak

Ansızın korku depremi, kalbim çatlak

can, can olası böyle sarsılmadı.

gözler fırıldak fırıldak

 

Her yanı işgal eden kemirgenler,

o Çığırtkan hayaller, saldırgan anılar...

Fareli köyün kavalcısını çağırmalı

sath-ı arz dolar taşar!

 

unutulan hatıralar vücut bulmuş.

Yüreğime bir korku, aklım mı durmuş?

Ellerinde oklar, kılıçlar, kalkanlar

bu vicdansızlar niye kudurmuş?

 

Zavallı yusuf darılmış ve kırılmış

canından can, kanından kan çıkarmış

zaten korku neye yarardı?

Maziyle yüzleşmede

Kurt sürüsü peşimdedir.

Onlar dolunay vakti avdadır

heybetli tepelerden gelivermişlerdir.

Beni, beni isterler.

 

 

 

tok olsalar da giderler mi?

bunlardan kaçıp gidilir mi?

Beni benden isterler

kaçsam kaçmasam fark eder mi?

 

Ne yapmalı ne etmeli?

Gökten üç elma mı düşürmeli?

Kurt olasıcalar gene kelli felli

göbeklerini yaymasalar bari

 

hatıralar beni affetmeyecek

şimdiden çekip geçmişe götürecek

zaman onlardan yanayken

var mı ki beni ondan alıkoyabilecek?

 

Geçmiş tüm acımasızlığıyla

kalbimi pençeleriyle çıkarttı

mecnunu leyladan ayırdı

bedenimden ruhumu sıyırdı

 

kaçmanın zaten anlamı yoktu

kurtlar afiyetle doydu

kaçamadığım anılarım

saçımı başımı yoldu da yoldu.

Yusuf GÜÇLÜ