DAVA

 İnsanlar da tıpkı buğday taneleri gibidir: içleri boşken başları yukarıdadır. Olgunlaştıkça ve içleri doldukça başları eğilir ve en sonunda toprağa değer. işte bu an ulaşılır gerçek değere. Baş toprağa değdikçe değer kaybetmek yerine değer kazanır. Secde eden insan en kıymetli olandır, alnı secde görmeyen insan ise kıymetlenmemiştir. Secde edenin çalışmasına 700 kat ile karşılık verilir. secde etmeyenin çalışmasına ise değeri neyse sadece o kadar verilir.

  Başı bir vakit dahil sevdadan uzak kalmış kimseye öldü herhalde denir. (Söz açılmışken bir hikaye anlatayım: Bir amca ölüm döşeğinde şuurunu kaybetmiş ve komada yatıyor karısı başında bekliyor,  ziyarete gelenlerle sohbet ederken şöyle diyor;

-Evladım beyim kesin ölecek. ziyaretçi soruyor:

-Niçin ölsün ki amca iyileşir inşallah.

-O yaşayamaz bundan sonra; sabah ve öğleni kaçırdı, ikindini de kaçırmak üzere, 3 vakit namazını kılmazsa o ölür. Ziyaretçiler sonra etkin köyden ayrılırken haber alıyorlar ki o yaşlı amca ölmüş.)Sahi olarak bahsedilen kalkma yanlardan olalım. Bir zamanlar bir dinin öncülüğünü yapan bir devlet varmış. Sonra bu devleti savaşlar yıpranmış ve yıkılmış, yerine kurulan devlet eski devletin dini ibadethanelerini ahıra çevirmiş, hatta o devletin 1000 yıldır kullandığı alfabesi ile milletin adını değil de başka bir milletin adını vererek yeni ve daha az işlemli bir alfabe çıkarıp buna milletin adını vermişler. İşte bu gerçekten bir başkaldırıdır. Bu kula değil Rab'be karşı başkaldırıdır. Bir millete savaş açmaktır , unutmayın ki bir millet asla tamamen yenilmez, silinmez. Milletler ırklarla ayrılmaz, inançlarla ayrılır. Bir inanç, bir fikir asla sonuçsuz kalmaz. İman varsa imkan vardır, umut vardır. İnanılan bir dava varsa elbette sonucu da vardır.

Vesselam

Tahsin SATIOĞLU